ਚੜਦੇ ਸੀ ਕੋਠੇ ਅਸੀਂ ਪਤੰਗ ਦੇ ਬਹਾਨੇ
ਵੇਖ ਕੇ ਵੀ ਅਣਡਿੱਠਾ ਰਹੀ ਕਰਦੀ ਰਕਾਨੇ
ਇੱਕ ਨਾ ਮੰਨੀ ਤੂੰ ਕਿਸੇ ਪੇਂਡੂ ਭੌਰ ਦੀ
ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਵਲੈਤ ਦਾ ਖਿਆਲ ਛੜਦੇ
ਹੁਣ ਰੋਈ ਜਾਵੇਂ ਏਥੇ ਨੀ ਪਤੰਗ ਚੜਦੇ
ਅੱਜ ਪੌਣ ਵਗੇ ਰੱਬਾ ਉਹਦੇ ਘਰ ਵੱਲ ਦੀ
ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਫਿਕਰ ਸੀ ਰਹਿੰਦੀ ਏਹੋ ਗੱਲ ਦੀ
ਨਾ ਉਹ ਹਵਾਵਾਂ ਨਾ ਉਹ ਵੇਹੜੇ
ਨਾ ਉਹ ਵੇਹੜੇ ਵਾਲੀ ਨਿੰਮ ਜਿੱਥੇ ਗੁੱਡਾ ਅੜ ਜੇ
ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਵਲੈਤ ਦਾ ਖਿਆਲ ਛੜਦੇ….
ਇੱਕ ਮੋਮੀ ਜਾਮ ਦਾ ਲਿਫਾਫਾ ਤੇਰੇ ਘਰੋਂ ਉੱਡ ਆਇਆ
ਕੱਟੀ ਕਾਟ ਤੀਲਾਂ ਸੂਲਾਂ ਲਾ ਪਤੰਗ ਮੈਂ ਬਣਾਇਆ
ਉੱਤੇ ਲਿਖ ਤੇਰਾ ਨਾਂ ਅਸਮਾਨੀ ਚਾੜਤਾ
ਡੋਰ ਚੁੰਮ ਕੇ ਤੇਨੂੰ ਸੀ ਸਲਾਮ ਕਰਦੇ
ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਵਲੈਤ ਦਾ ਖਿਆਲ ਛੜਦੇ….
ਤੁਸੀਂ ਵੱਡੀਆਂ ਪੜਾਈਆਂ ਪੜ ਵੱਡੇ ਲੋਕ ਹੋ ਗਏ
ਥੋਡਾ ਮੁੱਲ ਕੋਈ ਨਾ ਅਸੀਂ ਭਾਅ ਥੋਕ ਹੋ ਗਏ
ਉਹ ਸਕੂਲ ਦੇ ਦਰਖਤਾਂ ਤੇ ਅਜੇ ਵੀ ਨੇ ਨਾਂ
ਕੱਚੀ ਪਹਿਲੀ ਤੋਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਜਿੱਥੇ ਰਹੇ ਪੜਦੇ
ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਵਲੈਤ ਦਾ ਖਿਆਲ ਛੜਦੇ….
ਹੁਣ ਰੋਈ ਜਾਵੇਂ ਏਥੇ ਨੀ ਪਤੰਗ ਚੜਦੇ