ਪਰ ਅਸੀਂ ਮੁਰਝਾਏ ਨੀ

ਅਸੀਂ ਤੱਪੜ (ਬੋਰੀ) ਮਾਰਕਾ ਦੇ ਪੜੇ ਹੋਏ

ਕਲਮਾਂ ਘੜਦੇ ਦਵਾਤਾਂ ਚ ਸ਼ੀਆਹੀਆਂ ਘੋਲਦੇ

ਫੱਟੀਆਂ ਤੇ ਗਾਚੀ ਲਾਉਂਦੇ ਮੂੰਹ ਸਿਰ ਲਬੇੜ

ਕਾਬਿਲ ਹੋ ਗੇ ਮਿੰਨੀ ਤੇ ਚੜ ਕੇ ਕਾਲਜ ਚ ਪਹੁੰਚਣ ਦੇ

ਪਸ਼ੂ ਡੰਗਰ ਦਾ ਕੋਰਸ ਵੀ ਨਾਲ ਨਾਲ ਚੱਲਦਾ ਹੈ

ਪੱਠੇ ਵੱਢ ਕੇ ਲਿਆਓ ਸੰਨੀ ਰਲਾਓ

ਹਾਂ ਵੀ ਪਾੜਿਆ ਕਿੱਧਰ ਚੱਲਿਆਂ ਬੋਦੀਆਂ ਚੋਪੜੀ

ਇਹ ਚੱਲਿਆ ਮਤਰਗਸਤੀ ਕਰਨ ਸ਼ਹਿਰ

ਜਾ ਕੇ ਨੱਕੇ ਵੱਢ ਫੇਰ ਕੀ ਜੱਜ ਲੱਗ ਜੇਂਗਾ

ਅਸੀਂ ਹੌਂਸਲਾ ਨੀ ਹਾਰੇ,

ਮੈਂ, ਪੰਜਾਬੀ ਟਰਿਬੀਊਨ, ਜਲੰਧਰ ਦੂਰਦਰਸ਼ਨ, ਤੇ ਸਰਕਾਰੀ ਸਕੂਲ

ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਚਾਰੇ,

ਫੁੱਲ ਬੂਟੀਆਂ ਵਾਲੇ ਝੋਲੇ ਚ ਮੋਮੀ ਜਾਮ ਦੇ ਲਿਫਾਫੇ ਚ

ਚਾਰ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਮਿਹਨਤ,

ਅਸੀਂ ਹਰੇਕ ਲਾਈਨ ਚ ਖੜੇ,

ਬੱਸ ਛੱਡ ਪਿੰਡ ਜਾਂਦੇ ਗੱਡੇ ਫੜੇ

ਪੱਚੀ ਰੁਪੀਏਆਂ ਦੇ ਮੁਨਾਫੇ ਚ

ਅੰਗਰੇਜੀ ਸਕੂਲਾਂ ਵਾਲੇ  ਚੰਗੇ ਘਰ ਦਿਆਂ ਵਾਲੇ

ਐਤਕੀਂ ਫੇਰ ਮਿੱਤ ਲੈਗੇ

ਸਾਫ ਸੁਥਰੀਆਂ ਸਕੂਲ ਵਰਦੀਆਂ ਵਾਲੇ

ਪਰ ਅਸੀਂ ਮੁਰਝਾਏ ਨੀ

ਗੱਲ ਫੇਰ ਓਥੋਂ ਈ ਚੱਲੀ

ਸਾਨੂੰ ਓਹੀ ਨੌਕਰੀ ਰਾਸ ਆਈ

ਕਹੀ ਦਾਤੀ ਪੱਲੀ

ਪਰ ਅਸੀਂ ਮੁਰਝਾਏ ਨੀ

ਆੜਤੀਏ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਉੰਗਲਾਂ ਤੇ ਕਰਨ ਜੋਗੇ

ਜੋ ਕਿਸੇ ਨੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਸਿਖਾਏ ਨੀ

ਪਰ ਅਸੀਂ ਮੁਰਝਾਏ ਨੀ

ਕੱਟ ਗਏ ਭੌਰ ਚੁਬਾਰੇ-

ਵਿਚ ‘ਖਾੜੇ ਦੇ ਪਾਉਂਦਾ ਬੋਲੀਆਂ
ਚੋਬਰ ਸੁਣਦੇ ਸਾਰੇ
ਕਾਲੀ ਚੁੰਨੀ ਵਿਚ ਸੋਂਹਦੇ ਨੇਤਰ
ਚਮਕਣ ਹੋਰ ਸਿਤਾਰੇ
ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ
ਕੱਟਗੇ ਭੌਰ ਚੁਬਾਰੇ

ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਬੱਸ ਦਾ ਟੈਮ ਨਾ ਕੋਈ
ਤੂੰ ਕੀਹਨੂੰ ਉਡੀਕੇਂ ਮੁਟਿਆਰੇ
ਅੱਚਵੀ ਕਰਦੀ ਖੜ ਕੇ ਅੱਡੇ ਤੇ
ਖੂੰਜੇ ਚੱਬਤੇ ਚੁੰਨੀ ਦੇ ਚਾਰੇ
ਐਂਵੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਦੀ ਖੁੰਭ ਠਪਾ ਦੀਂ
ਤੈਂ ਮਾਰੂ ਹਥਿਆਰੇ
ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ
ਕੱਟ ਗਏ ਭੌਰ ਚੁਬਾਰੇ

ਇਹ ਮਸਤ ਮਲੰਗੇ ਕੈਂਠਿਆਂ ਵਾਲੇ
ਨਾ ਹੁਸਨ ਦਾ ਭਰਦੇ ਪਾਣੀ
ਨਖਰੇ ਰਕਾਨਾਂ ਲੱਖ ਕਰਦੀਆਂ
ਇਹਨਾਂ ਟਿੱਚ ਨਾ ਜਾਣੀ
ਸਕੋਡਾ ਟਰੱਕਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਨਾ ਫਸਜੀਂ
ਤੇਰੀ ਉਲਝ ਜਾਊ ਤਾਣੀ
ਦੰਦ ਨਾ ਕੱਢੀਏ ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਲੰਘੀਏ
ਜਦੋਂ ਚੋਬਰ ਕਰਨ ਇਸ਼ਾਰੇ
ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ
ਕੱਟ ਗਏ ਭੌਰ ਚੁਬਾਰੇ

ਸੁਣ ਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀਏ
ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਚਲਦੇ ਗੱਡੇ
ਕਰਕੇ ਪੱਧਰ ਸੌ ਮਣ ਝੋਨਾ
ਦੇਖ ਟਿੱਬਿਆਂ ਵਿੱਚ ਲੱਗੇ ਖੱਡੇ
ਗੇਟ ਲੋਹੇ ਦੇ ਖੁਲੇ ਰਹਿੰਦੇ
ਇਹਨਾਂ ਘਰਾਂ ਦੇ ਵੇਹੜੇ ਵੱਡੇ
ਅੱਖ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਛਤਰੀ ਬਹਿੰਦੇ
ਚੀਨੇ ਅੰਬਰੀਂ ਛੱਡੇ
ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ
ਕੱਟ ਗਏ ਭੌਰ ਚੁਬਾਰੇ

ਮਾੜੀ ਮੋਟੀ ਤਾਂ ਗੌਲਦੇ ਹੈਣੀ
ਕਹਿ ਕੇ “ਚੱਕਰ ਕੋਈ ਨੀ” ਹੱਸ ਦਿੰਦੇ ਨੇ
ਇੱਕ ਡਰਦੇ ਬੱਸ ਬਾਜਾਂ ਵਾਲੇ ਤੋਂ
ਘੜੇ ਤੋਂ ਕੌਲਾ ਚੱਕ ਦਿੰਦਾ ਨੇ
ਗੁੜ ਵਿੱਚ ਸੌਂਫ ਲੈਚੀਆਂ ਪਾਕੇ
ਰੂੜੀ ਥੱਲੇ ਨੱਪ ਦਿੰਦੇ ਨੇ
ਅਚਾਰ ਗੰਢਾ ਨਾਲ ਲਾਹਣ ਦੇ
ਗਿਲਾਸ ਸਟੀਲ ਦਾ ਰੱਖ ਦਿੰਦੇ ਨੇ
ਦੁੱਧ ਘਿਓ ਤੈਨੂੰ ਕਰੇ ਅਲਰਜੀ
ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਮੇਹਦੇ ਭਾਰੇ
ਬਲਦ ਨਗੌਰੀ ਤੇਲ ਸਿੰਗਾਂ ਨੂੰ
ਦੂਰੋਂ ਪੈਂਦੇ ਲਿਸ਼ਕਾਰੇ
ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ
ਕੱਟ ਗਏ ਭੌਰ ਚੁਬਾਰੇ

ਨੈਣੇਵਾਲ ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ ਗੋਰੀਏ
ਜਿਲਾ ਨਵਾਂ ਬਣਿਆ ਬਰਨਾਲਾ
ਮਾਲਵੇ ਦੀ ਨੂੰਹ ਜੇ ਬਣਨਾ
ਦੇਖ ਲਾ ਮਨ ਬਣਾ ਲਾ
ਗਰਮੀ ਚ ਪੱਖੀਆਂ ਝਾਲਰ ਵਾਲੀਆਂ
ਕੰਬਲ ਬੰਬਲਾਂ ਵਾਲੇ ਸਿਆਲਾਂ
ਜਦੋਂ ਲੱਪ ਮੱਖਣ ਦੀ ਪਾਈ ਸਾਗ ਚ
ਦੇਖੀਂ ਆਉਂਦੇ ਨਜਾਰੇ
ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ
ਕੱਟ ਗਏ ਭੌਰ ਚੁਬਾਰੇ

ਬਿਹਾਬੀ (ਬਿਹਾਰੀ + ਪੰਜਾਬੀ)

ਚਾਚਾ ਸਾਸਰੀਕਾਲ ਐ ਤੇਂਨੂੰ
ਇੱਕ ਗੱਲ ਤੋਂ ਲਾਹ ਅੱਜ ਪੱਲਾ ਉਏ
ਤੂੰ ਕਾਹਤੋਂ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਇਆ ਨਾ
ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਚ ਛੜਾ ਤੂੰ ਕੱਲਾ ਉਏ..
ਭਤੀਜ ਢਕੀਆਂ ਰਹਿਣ ਦੇ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਮੰਨ ਲੈ
ਤੈਨੂੰ ਸੱਚ ਸੁਣਨਾ ਮਹਿੰਗਾ ਪੈ ਜੂਗਾ
ਜਿਹੜੇ ਪੰਜਾਬ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦਾ ਭੁਲੇਖਾ ਐ
ਉਹ ਮੂਤ ਦੀ ਝੱਗ ਵਾਂਗੂੰ ਬਹਿ ਜੂਗਾ

ਧੀ ਚੰਗੀ ਅੰਨੀ ਪੁੱਤ ਯੱਭਲ ਤੋਂ
ਸੀ ਕਿੰਨੇ ਪੁਰਖ ਸਾਡੇ ਹਿਸਾਬੀ ਦੇਖ
ਅੱਜ ਕੱਲ ਕੁੱਖ ਚ ਘੁੱਗੀ ਘੈਂ ਕਰਦੇ
ਅਣਖੀ ਕੁੜੀਮਾਰ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇਖ
ਜੇ ਇੱਕ ਅੱਧੀ ਪਿੰਡ ਚੋਂ ਪੜ ਜਾਵੇ
ਉਹ ਆਖੂ ਸ਼ਹਿਰ ਚ ਕੋਠੀ ਪਾ
ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਸ਼ਹਿਰਣ ਪੇਂਡੂ ਦੇ ਆਉਂਦੀ ਨੀ
ਜੇ ਆਊ ਤਾਂ ਆਖੂ ਜਹਾਜ ਚੜਾ

ਜੇਂ ਤੂੰ ਬੂ ਸ਼ਲਟ ਪੈਂਟ ਦੇ ਵਿੱਚ ਦੇਲੀ ‘
ਤੇਰੀ ਅੱਲ ਪੈ ਜੂ “ਫਲਾਨੇ ਪਾਡੇ ਕੇ”
ਜੁਹਾਜ ਦਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਨੀ
ਮੈਂ ਤਾਂ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਚੜਿਆਂ ਸੁਹਾਗੇ ਤੇ

ਮੈਂ ਵਸਨਾ ਪੰਜਾਬ ਚ ਜੇ ਕੋਈ ਕਹਿੰਦੀ ਏ
ਓਸੇ ਦਿਨ ਮੈਂ ਮੁਨਾ ਦੂੰ ਦਾਹੜੀ ਭਤੀਜ
ਏਹਨਾਂ ਮੂੰਹ ਚੱਕਿਆ ਸਾਰੀਆਂ ਵਲੈਤ ਕੰਨੀ
ਜੱਟੀ ਬਾਹਮਣੀ ਭਾਂਵੇ ਕਰਿਆੜੀ ਭਤੀਜ

ਜਦੋਂ ਨੂੰ ਤੇਰਾ ਮਿੱਤ ਨਿੱਕਿਆ ਆਉਣੀ ਆਂ
ਓਦ ਤੱਕ ਤਾਂ ਮੁੱਕ ਜੂ ਕੋਟਾ ਭਤੀਜ

ਭਈਆਰਾਣੀ ਕੋਈ ਲਿਆਵਾਂਗੇ ਕਾਟੀ ਮਾਰਕਾ
ਜਿਮੇ ਪਿੰਡ ਚ ਸਰਕਾਰੀ ਝੋਟਾ ਭਤੀਜ
ਖਾਲਸ ਦੇਸੀ ਪੰਜਾਬੀ ਪੈਦਾ ਹੋਣਗੇ
ਸਰਪੰਚ ਕੋਲ ਹੋਊ ਲਿਸਟ ਸਾਰੀ
ਕਿਮੇਂ ਠੀਕਰੀ ਪਹਿਰਾ ਤੇ ਨੰਬਰ ਆਉਂਦਾ
ਓਸੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਹਰੇਕ ਦੀ ਆਊ ਵਾਰੀ

ਜਿਹੜੀ ਇਸ ਪੋਸਟ ਤੇ ਆਊਗੀ
ਉਹ ਵੋਟਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋ ਸਕੂ ਖੜੀ
ਕੁੱਲ ਸਹੂਲਤ ਉਸਦੇ ਟੱਬਰ ਨੁੰ
ਨਾਲੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਪੱਕੀ PR free
ਫਿਰ ਜਿਹੜੀ ਨਸਲ ਪੈਦਾ ਹੋਊਗੀ
ਆਪਣੇ ਮਲਕ  ਨੂੰ ਨਾ ਕਰੂ ਕਿਤੇ ਝਹੇਡਾਂ
ਉਹ ਬਿਹਾਬੀ (ਬਿਹਾਰੀ + ਪੰਜਾਬੀ) ਪੰਜਾਬ ਚ ਈ ਰਹਿਣਗੇ
ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਤਾਂ ਏਹੀ ਕਨੇਡਾ

ਚਲ ਲਾਹ ਸਟੈਂਡ ਤੋਂ ਤੇ ਮਾਰ ਪੈਡਲ
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਕਹੂ
ਪਰ ਭਈਆਰਾਣੀ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਤੇ ਗੌਰ ਰੱਖੀਂ
ਚਲ ਏਨੇ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦਾ ਜੱਗ ਤੇ ਨਾਂ ਰਹੂ

ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਆਏ ਸ਼ਿਕਾਰੀ

ਅੱਗ ਜੰਗਲ ਦੀ ਗੱਲ ਫੈਲਗੀ
ਵਿੱਚ ਬਜਾਰਾਂ ਦੇ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਆਏ ਸ਼ਿਕਾਰੀ
ਕਾਲਜੇ ਫੜਲੇ ਨਾਰਾਂ ਨੇ….

ਇਹ ਆਜਾਦ ਪਰਿੰਦੇ ਅੰਬਰਾਂ ਦੇ
ਕਈ ਕਾਕੇ ਪੰਚਾਇਤ ਮੰਬਰਾਂ ਦੇ

ਜਾਂ ਇਹ ਕਰਨ ਹਿਸਾਬ ਆਏ ਨੇ

ਆੜਤੀਏ ਦੇ ਨੰਬਰਾਂ ਦੇ
ਫਿਕਰਾਂ ਲਾਹਣ ਚ ਘੋਲ ਕੇ ਪੀਂਦੇ
ਦੇਖੇ ਹੌਂਸਲੇ ਮੈਂ ਪਤੰਦਰਾਂ ਦੇ
ਕਹਿੰਦੇ ਸਾਡੇ ਕਰਕੇ ਚੁੱਲੇ ਬਲਦੇ
ਸ਼ਾਹੂਕਾਰਾਂ ਦੇ
ਅੱਗ ਜੰਗਲ ਦੀ ਗੱਲ ਫੈਲ ਗੀ
ਵਿੱਚ ਬਾਜਾਰਾਂ ਦੇ……

ਹੱਥ ਪੈਰ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਲਿੱਬੜੇ ਨੇ
ਲੱਗਦਾ ਹੁਣੇ ਮੰਡੀ ਚੋਂ ਨਿੱਬੜੇ ਨੇ
ਕਈ ਚੋਬਰ ਤੇ ਕਈ ਬੁੱਢੜੇ ਨੇ
ਇਹ ਨਾਨਕ ਦੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਉੱਜੜੇ ਨੇ
ਹੱਥ ਚੱਕ ਚੱਕ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਨੇ
ਦੱਸ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਦੁੱਖੜੇ ਨੇ
ਪਾਣੀ ਬੋਰ ਦਾ ਮਿੱਠੇ ਪਰਸ਼ਾਦੇ
ਨਾਲ ਅਚਾਰਾਂ ਦੇ

ਅੱਗ ਜੰਗਲ ਦੀ ਗੱਲ ਫੈਲ ਗੀ
ਵਿੱਚ ਬਾਜਾਰਾਂ ਦੇ……

ਏ ਬੀ ਸੀ ਦੀ ਆਈ ਨਾ ਵਾਰੀ
ਅੱਡੇ ਲਾਗੇ ਸਕੂਲ ਸਰਕਾਰੀ
ਐਤਕੀਂ ਫੇਰ ਹੋਈ ਮਰਦਮਸ਼ੁਮਰੀ
ਲੁਧਿਆਣੇ ਐਮ ਐਲ ਏ ਬਿਹਰੀ
ਖਾਨੇ ਪੂਰੇ ਆ ਖੁੱਡੇ ਲੈਣ ਨੇ
ਸਦਕੇ ਬਈ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ

ਅੱਗ ਜੰਗਲ ਦੀ ਗੱਲ ਫੈਲ ਗੀ
ਵਿੱਚ ਬਾਜਾਰਾਂ ਦੇ……

ਜਵਾਨੀ ਲਾਂਘੀ ਨਰਮਾ ਗੁੱਡਦੀ
ਹਾਲੇ ਵੀ ਨੀ ਮਾਇਆ ਜੁੜਦੀ
ਖੰਡ ਮਹਿੰਗੀ ਆ ਚਾਹ ਪੀਓ ਗੁੜ ਦੀ
ਛੱਡ ਸਿਆਪਾ ਮੌਜਾਂ ਮਾਣ ਲੈ
ਦੁਨੀਆਂ ਨੇ ਨਿੱਤ ਰਹਿਣਾ ਕੁੜਦੀ
ਨੈਣੇਵਾਲੀਆ ਕੋਲ ਬੰਗਲੌਰ ਚੱਲੀਏ
ਫਿਲਮ ਵੇਖਾਂਗੇ ਹੌਲੀਵੁੱਡ ਦੀ
ਪਾਰਕਿੰਗ ਵਿੱਚ ਫੋਰਡ ਲਾਵਾਂਗੇ
ਵਿਚਾਲੇ ਕਾਰਾਂ ਦੇ….

ਅੱਗ ਜੰਗਲ ਦੀ ਗੱਲ ਫੈਲਗੀ
ਵਿੱਚ ਬਜਾਰਾਂ ਦੇ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਆਏ ਸ਼ਿਕਾਰੀ
ਕਾਲਜੇ ਫੜਲੇ ਨਾਰਾਂ ਨੇ….

ਅਸੀਂ ਤਿੰਨ ਰੰਗੇ ਨੂੰ ਕੀ ਕਰੀਏ…

ਸਾਡੇ ਖੂਨ ਚ ਗੁਲਾਮੀ ਸੀ, ਸਾਡੇ ਖੂਨ ਚ ਅੱਜ ਵੀ ਹੈ
ਦੇਸ਼ਭਗਤੀ ਤੇ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ
ਇਹ ਪੰਗੇ ਦਾ ਕੀ ਕਰੀਏ
ਚੰਮ ਝੋਨੇ ਲਾ ਲਾ ਕਾਲਾ ਹੋ ਗਿਆ
ਅਸੀਂ ਤਿੰਨ ਰੰਗੇ ਨੂੰ ਕੀ ਕਰੀਏ…

ਜਿੱਥੇ ਅੰਨ ਨੂੰ ਵੀ ਛੱਤ ਨਹੀਂ, ਗੋਦਾਮਾਂ ਚ ਸੜਦਾ ਏ
ਅੰਨ ਛੱਤ ਤੇ ਕਫਨ ਬਾਜੋਂ, ਕੋਈ ਫੁੱਟਪਾਥ ਤੇ ਮਰਦਾ ਏ
ਹੱਥ, ਹਾਥੀ ਜਾਂ ਹਥੌੜਾ ਤਾਰਾ ਦਾਤੀ
ਅਸੀਂ ਝੰਡੇ ਦਾ ਕੀ ਕਰੀਏ
ਚੰਮ ਝੋਨੇ ਲਾ ਲਾ ਕਾਲਾ ਹੋ ਗਿਆ
……………………………………

ਜੋ ਫਾਹੇ ਲਾ ਦਿੱਤੀਆਂ, ਉਹਨਾਂ ਸੋਚਾਂ ਦਾ ਕੀ ਕਰੀਏ
ਜੋ ਚੁਣਦੇ ਖੁਦ ਆਪ ਅਸੀਂ, ਉਹਨਾਂ ਜੋਕਾਂ ਦਾ ਕੀ ਕਰੀਏ
ਚਲਾਇਆ ਚਰਖਾ ਦੂਜਾ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਨਾਂ
ਆਵੇ ਬੰਦੇ ਦਾ ਕਰਾਂਤੀਕਾਰੀਆਂ ਚ ਨਾਂ, ਉਸ ਬੰਦੇ ਦਾ ਕੀ ਕਰੀਏ
ਚੰਮ ਝੋਨੇ ਲਾ ਲਾ ਕਾਲਾ ਹੋ ਗਿਆ
……………………………………..

ਆਊ ਪੈਨਸ਼ਨ ਨਾਲੇ ਚੁੱਲਾ ਚੌਂਕਾ ਚੱਲੂ, ਬੇਬੇ ਦੋਵੇ ਪੁੱਤ ਫੌਜ ਘੱਲਤੇ
ਗਲਤਫਹਿਮੀ ਮਗਜ ਬਹਿ ਗੀ, ਦੇਸ਼ਭਗਤ ਲੋਕ ਪੰਜਾਬ ਵੱਲ ਦੇ
ਕੰਮ ਚੰਗਾ ਹੋਇਆ ਖੇੜ ਦਾ ਮੈਦਾਨ ਬਣਿਆ,
ਦੱਬ ਕੇ ਕਿਸਾਨ ਸੇਵਾ ਕੇਂਦਰ ਦੀ ਥਾਂ, ਏਨੇ ਚੰਗੇ ਦਾ ਕੀ ਕਰੀਏ
ਚੰਮ ਝੋਨੇ ਲਾ ਲਾ ਕਾਲਾ ਹੋ ਗਿਆ
ਅਸੀਂ ਤਿੰਨ ਰੰਗੇ ਨੂੰ ਕੀ ਕਰੀਏ…
ਅਸੀਂ ਤਿੰਨ ਰੰਗੇ ਨੂੰ ਕੀ ਕਰੀਏ…

Kveeshri

ਵਲੈਤੋਂ ਪਰਤੇ ਕਾਕਾ ਜੀ ਨੇ, ਲੈਲੀ Ford Endeavour
ਮੈਂ ਪੁੱਛਿਆ ਕੀ ਕਾਰੋਬਾਰ, ਅਖੇ ਮੈਂ ਹਾਂ ਟੈਕਸੀ ਡਰੈਵਰ   
ਭੋਲੇ ਜੱਟ ਨੂੰ ਲੁੱਟ ਕੇ ਖਾਗੇ, ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ Clever
ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਪੜਨ ਗਿਆ ਮੁੜਕੇ ਪਿੰਡ ਨਾ ਆਇਆ
ਦੁਨੀਆਂ ਪੈਸੇ ਦੀ ਕੀ ਚਾਚਾ ਕੀ ਤਾਇਆ

ਯੂ ਪੀ ਬਿਹਾਰ ਤੋਂ ਆਉਣ ਫਲੈਟਾਂ, ਹਰ ਸੌਣੀ ਤੇ ਹਾੜੀ
ਪੰਜਾਬ ਚ ਭਈਏ, ਪੰਜਾਬੀ ਵਲੇਤ ਚ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਕਰਨ ਦਿਹਾੜੀ
ਰੋਟੀ ਵੇਲੇ ਜੋ ਲੜ ਪੈਂਦਾ ਸੀ,  ਸਾਗ ਚ ਘੱਟ ਹੈ ਪਾਲਕ
ਪੀਜ਼ਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਮੈਂ ਸੁਣਿਆ ਉਹ ਵੀਹ ਕਿੱਲਿਆਂ ਦਾ ਮਾਲਕ
ਟੈਂਕੀ ਬਣਾ ਕੇ ਜਹਾਜ ਵਾਲੀ ਕੋਠੀ ਨੂੰ ਜਿੰਦਾ ਲਾਇਆ
ਦੁਨੀਆਂ ਪੈਸੇ ਦੀ….

ਗੁਰੂ ਘਰ ਜਾਕੇ ਦਾਨ ਦਿੰਦਾ ਜਿੰਨਾ ਬਣਦਾ ਸਰਦਾ
‘ਚਾਰਲੀ ਸਿੰਘ’ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਦੀ ਪੂਰੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ
ਪੋਹ ਚ ਯਾਦ ਪੰਜਾਬ ਆਉਂਦਾ ਹਾੜ ਚ ਆਉਣ ਤੋਂ ਡਰਦਾ
‘Proud to be Punjabi’ ਓਹਨੇ ਗੱਡੀ ਮਗਰ ਲਿਖਾਇਆ
ਦੁਨੀਆਂ ਪੈਸੇ ਦੀ ਕੀ ਚਾਚਾ ਕੀ ਤਾਇਆ

ਗਰੀਨ ਕਾਰਡ ਤੇਰਾ ਦੱਸ ਕਿੱਥੋਂ ਰਾਸ਼ਨ ਕਾਰਡ ਨਾਲ ਰਲਜੂ
ਜੀਹਨੂੰ ਆਵਦਾ ਮੁਲਕ ਨੀ ਝੱਲਦਾ, ਬੇਗਾਨਾ ਦੱਸ ਕਿਵੇਂ ਝੱਲਜੂ
ਜਿਵੇਂ ਕਈ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਆਇਆ ਚਲਦਾ, ਜੁਗਾੜ ਸਾਡਾ ਆਈਂ ਚੱਲ ਜੂ
ਪੰਜਾਬ, ਪੰਜਾਬੀ ਤੇ ਪੰਜਾਬੀਆਤ ਇਹ ਮੇਰਾ ਸਰਮਾਇਆ
ਦੁਨੀਆਂ ਪੈਸੇ ਦੀ ਕੀ ਚਾਚਾ ਕੀ ਤਾਇਆ…. ਨੈਣੇਵਾਲੀਆ

ਟੱਪੇ

ਫੂਲ ਰਾਮਪੁਰਾ ਕੋਲੋ ਕੋਲੀ, ਨਹਿਰੋਂ ਪਾਰ ਢਿਪਾਲੀ
ਬੱਲੋ ਪੁਲ ਤੇ ਪੈਂਦੀਆਂ ਝਾਲਾਂ ਬੁਰਜੀ ਨੰਬਰ ਛਿਆਲੀ
ਛੰਨਾ ਅਧਰੰਗ ਦੇ ਲੱਗਦੇ ਟੀਕੇ, ਗੱਲ ਐ ਪਰਦੇ ਵਾਲੀ
ਸੰਧੂ ਖੁਰਦ ਠੇਕਾ ਖੁੱਲਿਆ ਦਾਰੂ ਵਿਕਦੀ ਬਾਹਲੀ
ਜੇ ਪੀਣੋਂ ਨਾ ਹਟਿਆ ਬੱਸ ਚੜਜੂੰ ਵਿਰਕਾਂ ਵਾਲੀ
ਜੇ ਪੀਣੋਂ ਨਾ ਹਟਿਆ…..
ਚੀਮੇ ਅੱਡੇ ਤੇ ਬੱਸ ਨਾ ਖੜਦੀ, ਲੋਕੀਂ ਕਰਨ ਸ਼ਿਕਾਇਤਾਂ
ਵੱਡਾ ਪਿੰਡ ਭਦੌੜ ਸੁਣੀਂਦਾ ਜਿੱਥੇ ਪੰਦਰਾਂ ਪੰਚਾਇਤਾਂ
ਜੰਗੀਆਣੇ ਪਿੰਡ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਜਿੰਦੇ, ਲੋਕੀਂ ਵਿੱਚ ਵਲੈਤਾਂ
ਨੈਣੇਵਾਲ ਲੱਗੇ ਪਹਿਰਾ ਠੀਕਰੀ, ਹਰ ਮੋੜ ਤੇ ਜਗਦੀਆਂ ਲੈਟਾਂ
ਡਰਦਾਂ ਕਿਉਂ ਸੋਹਣਿਆਂ ਜੱਟੀ ਤੇਰੀਆਂ ਕਰੇ ਹਮੈਤਾਂ
ਡਰਦਾ ਕਿਉਂ ਸੋਹਣਿਆਂ….

ਭਾਈਰੂਪੇ ਬਣਦੀਆਂ ਟਰਾਲੀਆਂ ਨਾਲੇ ਬਣਦੇ ਗੱਡੇ
ਨਹਿਰ ਵਾਲਾ ਤੇ ਬਲਾਕ ਸੰਮਤੀ, ਸ਼ਹਿਣੇ ਦੇ ਦੋ ਅੱਡੇ
ਭਗਤੇ ਖੂਹ ਹੈ ਭੂਤਾਂ ਵਾਲਾ ਮੰਨਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ
ਮੇਨ ਰੋੜ ਜਾ ਪੱਖੋ ਕੈਂਚੀਆਂ ਮੋਗੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਕੱਢੇ
ਮਰਦੀ ਮਰਜੂਗੀ ਪੱਲਾ ਤੇਰਾ ਨਾ ਮਜਾਜਣ ਛੱਡੇ
ਮਰਦੀ ਮਰਜੂਗੀ….