ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਮਤਲਬ ਦੀ ਬੀਬਾ ਬਚ ਕੇ ਠੱਗਾਂ ਤੋਂ

ਲੋਕੀਂ ਪੁੱਜਦੇ ਸੀ ਹੁੰਮ ਹੁੰਮਾ ਕੇ ਕੱਠ ਬੇਹਿਸਾਬਾ

ਕੁੜੀ ਕੱਢ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ ਸੁਣਿਆ ਸਤਸੰਗੀਆ ਬਾਬਾ

ਗਰੀਬ ਗੁਰਬੇ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਫੇਰ ਭੜਕਾਉਂਦੇ ਨੇ

ਕਈ ਵਿੱਚ ਵਲੈਤਾਂ ਬੈਠੇ ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਬਣਾਉਂਦੇ ਨੇ

ਵੋਟ ਪਵਾ ਕੇ ਤੇਰੇ ਖੁੱਡੇ ਖੂੰਜੇ ਲਾ ਦੇਣੇ

ਤੈਨੂੰ ਕੱਖ ਨੀ ਮਿਲਣਾ ਚਿੱਟੀਆਂ ਨੀਲੀਆਂ ਪੱਗਾਂ ਤੋਂ

ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਮਤਲਬ ਦੀ ਬੀਬਾ ਬਚ ਕੇ ਠੱਗਾਂ ਤੋਂ

 

ਪੰਜਾਬ ਚ ਕਹਿੰਦੇ ਦਿੱਲੀ ਵਾਂਗੂ ਮੈਟਰੋ ਲਿਆਉਣੀ ਆਂ,

ਲੈਟ ਤਾਂ ਸਾਲੀ ਆਉਂਦੀ ਨੀ ਮੈਟਰੋ ਪਾਥੀਆਂ ਤੇ ਚਲਾਉਣੀ ਆਂ,

ਵੱਡੇ ਪਲਾਜੇ ਖੋਲਤੇ ਕਹਿੰਦੇ ਸੂਬੇ ਚ ਤਰੱਕੀਆਂ ਨੇ

ਕਈ ਪਿੰਡਾਂ ਚ ਗਲੀਆਂ ਨਾਲੀਆਂ ਅਜੇ ਵੀ ਕੱਚੀਆਂ ਨੇ

ਬਠਿੰਡੇ ਕਰ ਦੇਣਾ ਨੀਊ ਯਾਰਕ ਚ ਤਬਦੀਲ

ਡਾਂਗਾਂ ਪੈਂਦੀਆਂ ਬੇਰੁਜਗਾਰਾਂ ਹੱਡਾਂ ਉੱਤੇ ਨੀਲ

ਲਹਿਰ ਖਾੜਕੂ ਉੱਠੀ ਕੋਹਾੜਾ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਤੇ

ਮਾਂ ਨੂੰ ਕਰਦੇ ਮਸ਼ਕਰੀਆਂ ਬਚ ਕੇ ਪੁੱਤ ਸਲੱਗਾਂ ਤੋਂ 

ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਮਤਲਬ ਦੀ ਬੀਬਾ ਬਚ ਕੇ ਠੱਗਾਂ ਤੋਂ

 

ਇਟਲੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਿੱਖਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਬਾਬਾ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ

ਯੱਭਲ ਕੌਮ ਨੇ ਸਾਰਾ ਜਲੰਧਰ ਸ਼ਹਿਰ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ

ਸਰਸੇ ਵਾਲੇ ਦਾ ਰੁਜਗਾਰ ਮਰਾਤਾ ਗੋਬਿੰਦ (ਸ਼ਰੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ) ਦੇ ਬਾਣੇ ਨੇ

ਹਿੰਦੂ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਦੰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਵਿੱਚ ਲੁਧੀਆਣੇ ਦੇ

ਨਿੱਤ ਨਵੇਂ ਕਨੂੰਨ ਬੇਗਾਨੇ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਲਾਗੂ

ਮਾਨਸਾ ਜਿਲੇ ਵਿੱਚ ਠੋਕਿਆ ਕਿਸਾਨ ਯੂਨੀਅਨ ਆਗੂ

ਜਾਂ ਤਾਂ ਵੀਜ਼ੇ ਲਾਵਕੇ ਬਾਹਰਲੇ ਮੁਲਕੀਂ ਨਿੱਕਲ ਜੋ

ਜਾਂ ਰਹਿਣਾ ਕਿਵੇਂ ਪੰਜਾਬ ਚ ਹੋ ਜੋ ਜਾਣੂ ਚੱਜਾਂ ਤੋਂ

ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਮਤਲਬ ਦੀ ਬੀਬਾ ਬਚ ਕੇ ਠੱਗਾਂ ਤੋਂ

 

ਕਿਤੇ ਕੈਪਟਨ ਕਿਤੇ ਬਾਦਲ ਆ ਗਿਆ ਧੰਨ ਧੰਨ ਕਰਵਾਤੀ

ਇਹ ਬਾਹਰੋਂ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਲੱਗਦਾ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦਾ ਹਾਥੀ

ਨਿਚੋੜ ਲਿਆ ਪੰਜਾਬ ਸਾਰਾ ਨਾ ਪੱਲੇ ਏਹਦੇ ਕੱਖ

ਰੱਬ ਨੇ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਾਜਰਾਂ ਵਿੱਚੇ ਈ ਰੰਬਾ ਰੱਖ

ਫਿਲਮਾਂ ਗਾਣਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਖੌਰੂ ਪਾਉਂਦੇ ਆ

ਕਿਤੇ ਸੱਥ ਬਹਿ ਕੇ ਸੁਣੀਂ ਗੰਢੇ ਕੀ ਭਾਅ ਅਉਂਦੇ ਆ

ਝੋਨਾ ਨਾ ਬੀਜਕੇ ਦੱਸ ਅਸੀਂ ਭੁੱਖੇ ਮਰਨਾ ਹੈ

ਕਹਿੰਦੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਪਰਦੂਸ਼ਤ ਹੁੰਦਾ ਪਰਾਲੀ ਦੀਆਂ ਅੱਗਾਂ ਤੋਂ

ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਮਤਲਬ ਦੀ ਬੀਬਾ ਬਚ ਕੇ ਠੱਗਾਂ ਤੋਂ

 

ਪੜੇ ਲਿਖੇ ਸਿਆਣਿਆਂ ਤੋਂ ਕੋਈ ਅਕਲ ਤੂੰ ਸਿੱਖਿਆ ਕਰ

ਲੋਕਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ਇਸ਼ਕ ਮਸ਼ੂਕ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖਿਆ ਕਰ

ਛੱਡਦੇ ਕਿਸਾਨ ਮਜਦੂਰ ਦੀ ਫਿਰਦੀ ਜਿਉਂਦੀ ਲਾਸ਼ ਨੂੰ

ਏਥੇ ਬਟਾਲਵੀ ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਨਾ ਕੋਈ ਜਾਣੇ ਪਾਸ਼ ਨੂੰ

ਝੁੱਗਾ ਚੱਕਿਆਂ ਢਿੱਡ ਨੰਗਾ ਤੇਰਾ ਸ਼ਰੇਆਮ ਉਏ

ਨੈਣੇਵਾਲੀਆ ਚੜਦੇ ਨੂੰ ਆਖੀਦੀ ਸਲਾਮ ਉਏ

ਸਿੱਖਿਆ ਕਰ ਕੁਛ ਚਮਚਿਆਂ ਤੋਂ ਕੁਛ ਲਾਈ ਲੱਗਾਂ ਤੋਂ

ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਮਤਲਬ ਦੀ ਬੀਬਾ ਬਚ ਕੇ ਠੱਗਾਂ ਤੋਂ

ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਮਤਲਬ ਦੀ ਬੀਬਾ ਬਚ ਕੇ ਠੱਗਾਂ ਤੋਂ

ਜਿਹੜੀ ਧੀ ਘਰਾਣੇ ਦੀ

ਹੱਡ ਦੀ ਸੱਟ ਵਾਂਗ ਘਰ ਕਰ ਜਾਂਦੀ

ਚੀਸ ਇਸ਼ਕ ਨਿਆਣੇ ਦੀ

ਪਹਿਲੇ ਤੋੜ ਦੀ ਨਿੱਤਰਿਆ ਪਾਣੀ

ਕੱਢੀਏ ਗੁੜ ਪੁਰਾਣੇ ਦੀ

ਬਾਬੁਲ ਦੀ ਪੱਗ ਨੂੰ ਦਾਗ ਨਾ ਲਾਉਂਦੀ

ਜਿਹੜੀ ਧੀ ਘਰਾਣੇ ਦੀ

 

ਜਦ ਇਸ਼ਕ ਲੈਂਦਾ ਫਿਰਦਾ

ਹੁਸਨ ਦੇ ਲੱਕ ਹਿੱਕ ਦਾ ਮੇਚ,

ਘਿਓ ਆਖਰ ਪਿਘਲ ਗਿਆ

ਨਾ ਸਹਿੰਦਾ ਬਹੁਤਾ ਸੇਕ,

ਜੋੜਾਂ ਵਿੱਚ ਚੀਸਾਂ ਉੱਠਦੀਆਂ ਨੇ

ਜਦ ਲੈਂਦੀ ਅੰਗੜਾਈ,

ਹੁਣ ਪਛਤਾਵਾਂ ਕਿਉਂ ਮੋਢੇ ਤੋਂ

ਮੈਂ ਚੁੰਨੀ ਸਰਕਾਈ

ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਭਿੱਜ ਗਈ ਅੜਿਆ

ਇੱਕ ਕੰਨੀ ਸਿਰਹਾਣੇ ਦੀ

ਬਾਬੁਲ ਦੀ ਪੱਗ ਨੂੰ ਦਾਗ ਨਾ ਲਾਉਂਦੀ…..

 

ਨਾ ਇਹ ਕਿਸੇ ਝਨਾ ਦੀ ਸੁਣਦਾ

ਨਾ ਟੁੱਟੇ ਹੋਏ ਤੀਰਾਂ ਦੀ

ਨਾ ਪਰਵਾਹ ਇਹਨੂੰ ਮਾਰੂਥਲ ਦੀ

ਨਾ ਮਾਸ਼ੂਕ ਦੇਆਂ ਵੀਰਾਂ ਦੀ

ਦੱਸ ਕੀ ਵਧ ਜੂ ਕੀ ਘਟ ਜੂ ਇੱਜਤ

ਕਿੱਕਰ ਟੰਗੀਆਂ ਲੀਰਾਂ ਦੀ

ਇਹ ਗੱਲ ਹੈ ਆਸ਼ਿਕ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਫਰੀਦ

ਜਿਹੇ ਫਕੀਰਾਂ ਦੀ

ਗੋਹਾ ਕੂੜਾ ਸਿੱਟ ਦੀਆਂ ਦੀ

ਪਾਥੀਆਂ ਪੱਥ ਦੀਆਂ ਹੀਰਾਂ ਦੀ

ਅਣਜੰਮੀਆਂ ਕੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਰੀਝਾਂ ਦੀ

ਨਿੰਮ ਬੂਹੇ ਪੁੱਤ ਸਿਆਣੇ ਦੀ

ਬਾਬੁਲ ਦੀ ਪੱਗ ਨੂੰ ਦਾਗ ਨਾ ਲਾਉਂਦੀ………..

 

ਨਾ ਇਹ ਖੂਲੇ ਝੱਥਰੇ ਜਚਦੀਆਂ ਦੀ

ਨਾ ਵਿੱਚ ਕਲੱਬਾਂ ਨਚਦੀਆਂ ਦੀ

ਇਹ ਬਲੀ ਦਾਜ ਦੀ ਚੜੀਆਂ ਦੀ

ਲਾਟਾਂ ਸਟੋਵ ਵਿੱਚ ਮੱਚਦੀਆਂ ਦੀ

ਗੱਲ ਅਨਪੜ ਪੇਂਡੂ ਕੁੜੀਆਂ ਦੀ

ਸਿਰ ਤੇ ਚੁੰਨੀ ਰਖਦੀਆਂ ਦੀ

ਇਹ ਬਪੂ ਦੀ ਘੂਰ ਤੋਂ ਡਰਦੀਆਂ ਦੀ

ਨਾ ਖੁੱਲ ਕੇ ਉੱਚੀ ਹਸਦੀਆਂ ਦੀ

ਇਹ ਕੱਚੇ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਦੀ

ਮਾਹੀ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਵਸਦੀਆਂ ਦੀ

ਇਹ ਗੱਲ ਕਪਾਹ ਦੇਂਆ ਫੁੱਟਾਂ ਦੀ

ਝੋਨੇ ਕਣਕ ਦੇ ਦਾਣੇ ਦੀ

ਬਾਬੁਲ ਦੀ ਪੱਗ ਨੂੰ ਦਾਗ ਨਾ ਲਾਉਂਦੀ………..

 

ਬੇਬੇ ਤੋਂ ਪੱਟੀਆਂ ਗੁੱਤਾਂ ਦੀ

ਬਾਪੂ ਤੋਂ ਪਈਆਂ ਗਾਲਾਂ ਦੀ

ਇਹ ਪੀਚੋ ਬੱਕਰੀ ਖੇਡਦੀਆਂ

ਡੱਬੇ ਟੱਪ ਮਾਰੀਆਂ ਛਾਲਾਂ ਦੀ

ਇਹ ਉਲਝੀਆਂ ਜੀਆਂ ਗੁੱਤਾਂ ਦੀ

ਜੂੰਆਂ ਵਾਲੇ ਵਾਲਾਂ ਦੀ

ਇਹ ਗੱਲ ਨਾ ਚੰਡੀਗੜ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਦੀ

ਗੱਲ ਸੈਂਕੜੇ ਹੀ ਨੈਣੇਵਾਲਾਂ ਦੀ

ਬਾਜਾਂ ਵਾਲਿਆ ਜੇ ਸੁਣਦੈਂ ਸੁਲਝਾ ਦੇ

ਗੱਲ ਉਲਝੇ ਹੋਏ ਤਾਣੇ ਦੀ

ਬਾਬੁਲ ਦੀ ਪੱਗ ਨੂੰ ਦਾਗ ਨਾ ਲਾਉਂਦੀ

ਜਿਹੜੀ ਧੀ ਘਰਾਣੇ ਦੀ…

ਜੁਗਨੀ

ਜੁਗਨੀ ਕੋਠੀਆਂ ਦੀ ਹੋ ਜੁਗਨੀ ਕਾਰਾਂ ਦੀ
ਜੁਗਨੀ ਚੰਡੀਗੜ ਰਹਿੰਦੇ ਸਰਦਾਰਾਂ ਦੀ
ਜੁਗਨੀ ਕੋਠੀਆਂ ਦੀ ਹੋ ਜੁਗਨੀ ਕਾਰਾਂ ਦੀ…..

ਇਹ ਜੁਗਨੀ ਆੜਤੀਆਂ ਦੀ
ਜੁਗਨੀ ਸੇਠਾਂ ਦੀ
ਠੰਡੇ ਬਾਹਰਲੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ
ਜਿਸ ਕੋਠੀ ਤੇ ਟੈਂਕੀ ਜਹਾਜ ਵਾਲੀ

ਉਸ ਕੋਠੀ ਦੇ ਬੰਦ ਪਏ ਗੇਟਾਂ ਦੀ

ਜੁਗਨੀ ਬਰਗਰਾਂ ਤੇ ਪੀਜੇਆਂ ਦੀ
ਜੁਗਨੀ ਸ਼ਹਿਰੀ ਸ਼ਾਹੂਕਾਰਾਂ ਦੀ

ਜੁਗਨੀ ਕੋਠੀਆਂ ਦੀ ਹੋ ਜੁਗਨੀ ਕਾਰਾਂ ਦੀ…..

ਜੁਗਨੀ ਵੱਡੇ ਘਰਾਂ ਦੇ ਕਾਕੇਆਂ ਦੀ
ਜਾਂ ਲੁਧਿਆਣੇ ਤੇ ਦਿੱਲੀ ਦੇਆਂ ਭਾਪੇਆਂ ਦੀ
ਨਾ ਇਹ ਕਰਜਈ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ
ਨਾ ਉਹ ਘਰਾਂ ਚ ਹੁੰਦੇ ਸਿਆਪਿਆਂ ਦੀ
ਇਹ ਨੂਡਲ ਸ਼ੇਕ ਤੇ ਕੌਫੀਆਂ ਦੀ
ਨਾ ਜੁਗਨੀ ਚਟਨੀ ਅਚਾਰਾਂ ਦੀ

ਜੁਗਨੀ ਕੋਠੀਆਂ ਦੀ ਹੋ ਜੁਗਨੀ ਕਾਰਾਂ ਦੀ…..

ਜੁਗਨੀ ਸੈਂਡੀ ਦੀ ਜੁਗਨੀ ਜੈਜੀ ਦੀ
ਨਾ ਬੇਬੇ ਦੀ ਨਾ ਬਾਪੂ ਦੀ
ਜੁਗਨੀ ਮੌਮ ਬਰੋ ਤੇ ਡੈਡੀ ਦੀ
ਇਹ ਅੰਗਰੇਜੀ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਪੜਦਿਆਂ ਦੀ
ਨਾ ਊੜੇ ਅਾੜੇ ਈੜੀ ਦੀ
ਇਹ ਮੁਟਿਆਰ ਕਾਰ ਚਲਾਉਂਦੀ ਦੀ
ਨਾ ਗੋਹਾ ਕੂੜਾ ਕਰਦੀ ਭੈੜੀ ਦੀ
ਇਹ ਜੁਗਨੀ ਕਨੇਡੀਅਨ ਨਾਰਾਂ ਦੀ

ਜੁਗਨੀ ਕੋਠੀਆਂ ਦੀ ਹੋ ਜੁਗਨੀ ਕਾਰਾਂ ਦੀ…..

ਇਹ ਜੁਗਨੀ ਪੰਜਾਬੋਂ ਭੱਜਿਆਂ ਦੀ
ਕਈ ਮਾੜੇ ਤੇ ਕਈ ਰੱਜਿਆਂ ਦੀ
ਨਾ ਜੁਗਨੀ ਸਪਰੇਹ ਚੜ ਮਰਿਆਂ ਦੀ
ਨਾ ਬੋਰ ਆਲੇ ਟੋਏ ਚ ਗਏ ਦੱਬਿਆਂ ਦੀ
ਨਾ ਇਹ ਟਰਾਂਸਫਾਰਮਰ ਚੜਿਆਂ ਦੀ
ਨਾ ਆਟੋਮੈਟਿਕ ਮੋਟਰ ਦੇ ਡੱਬਿਆਂ ਦੀ
ਇਹ ਜੁਗਨੀ ਸਟੂਡੈਂਟ ਸੈਂਟਰ ਦੀ
ਜੁਗਨੀ ਸ਼ੌਪਿੰਗ ਸਤਾਰਾਂ ਦੀ

ਜੁਗਨੀ ਕੋਠੀਆਂ ਦੀ ਹੋ ਜੁਗਨੀ ਕਾਰਾਂ ਦੀ…..

(ਸਤਿਕਾਰਯੋਗ) ਮਾਣਕ ਸਾਹਬ ਨਾ ਜੁਗਨੀ ਜਲਾਲ ਦੀ
ਨਾ ਪੱਛੜੇ ਹੋਏ ਨੈਣੇਵਾਲ ਦੀ
ਨਾ ਜੁਗਨੀ ਮੱਝਾਂ ਦੀ ਨਾ ਬਲਦਾਂ ਦੀ
ਨਾ ਖੇਤਾਂ ਦੀ ਨਾ ਖਾਲ ਦੀ
ਜੁਗਨੀ ਸ਼ਹਿਰੋਂ ਦਾਹੜੀ ਸੈੱਟ ਕਰਾਉਂਦੀ
ਲੰਬੂ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਨਾਲ ਦੀ
ਜੁਗਨੀ ਪੰਜਾਬੀ ਗੀਤਾਂ ਦੀ
ਮਿੱਸ ਪੂਜਾ ਜੁਹੇ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੀ

ਜੁਗਨੀ ਕੋਠੀਆਂ ਦੀ ਹੋ ਜੁਗਨੀ ਕਾਰਾਂ ਦੀ…..

ਪਰ ਅਸੀਂ ਮੁਰਝਾਏ ਨੀ

ਅਸੀਂ ਤੱਪੜ (ਬੋਰੀ) ਮਾਰਕਾ ਦੇ ਪੜੇ ਹੋਏ

ਕਲਮਾਂ ਘੜਦੇ ਦਵਾਤਾਂ ਚ ਸ਼ੀਆਹੀਆਂ ਘੋਲਦੇ

ਫੱਟੀਆਂ ਤੇ ਗਾਚੀ ਲਾਉਂਦੇ ਮੂੰਹ ਸਿਰ ਲਬੇੜ

ਕਾਬਿਲ ਹੋ ਗੇ ਮਿੰਨੀ ਤੇ ਚੜ ਕੇ ਕਾਲਜ ਚ ਪਹੁੰਚਣ ਦੇ

ਪਸ਼ੂ ਡੰਗਰ ਦਾ ਕੋਰਸ ਵੀ ਨਾਲ ਨਾਲ ਚੱਲਦਾ ਹੈ

ਪੱਠੇ ਵੱਢ ਕੇ ਲਿਆਓ ਸੰਨੀ ਰਲਾਓ

ਹਾਂ ਵੀ ਪਾੜਿਆ ਕਿੱਧਰ ਚੱਲਿਆਂ ਬੋਦੀਆਂ ਚੋਪੜੀ

ਇਹ ਚੱਲਿਆ ਮਤਰਗਸਤੀ ਕਰਨ ਸ਼ਹਿਰ

ਜਾ ਕੇ ਨੱਕੇ ਵੱਢ ਫੇਰ ਕੀ ਜੱਜ ਲੱਗ ਜੇਂਗਾ

ਅਸੀਂ ਹੌਂਸਲਾ ਨੀ ਹਾਰੇ,

ਮੈਂ, ਪੰਜਾਬੀ ਟਰਿਬੀਊਨ, ਜਲੰਧਰ ਦੂਰਦਰਸ਼ਨ, ਤੇ ਸਰਕਾਰੀ ਸਕੂਲ

ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਚਾਰੇ,

ਫੁੱਲ ਬੂਟੀਆਂ ਵਾਲੇ ਝੋਲੇ ਚ ਮੋਮੀ ਜਾਮ ਦੇ ਲਿਫਾਫੇ ਚ

ਚਾਰ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਮਿਹਨਤ,

ਅਸੀਂ ਹਰੇਕ ਲਾਈਨ ਚ ਖੜੇ,

ਬੱਸ ਛੱਡ ਪਿੰਡ ਜਾਂਦੇ ਗੱਡੇ ਫੜੇ

ਪੱਚੀ ਰੁਪੀਏਆਂ ਦੇ ਮੁਨਾਫੇ ਚ

ਅੰਗਰੇਜੀ ਸਕੂਲਾਂ ਵਾਲੇ  ਚੰਗੇ ਘਰ ਦਿਆਂ ਵਾਲੇ

ਐਤਕੀਂ ਫੇਰ ਮਿੱਤ ਲੈਗੇ

ਸਾਫ ਸੁਥਰੀਆਂ ਸਕੂਲ ਵਰਦੀਆਂ ਵਾਲੇ

ਪਰ ਅਸੀਂ ਮੁਰਝਾਏ ਨੀ

ਗੱਲ ਫੇਰ ਓਥੋਂ ਈ ਚੱਲੀ

ਸਾਨੂੰ ਓਹੀ ਨੌਕਰੀ ਰਾਸ ਆਈ

ਕਹੀ ਦਾਤੀ ਪੱਲੀ

ਪਰ ਅਸੀਂ ਮੁਰਝਾਏ ਨੀ

ਆੜਤੀਏ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਉੰਗਲਾਂ ਤੇ ਕਰਨ ਜੋਗੇ

ਜੋ ਕਿਸੇ ਨੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਸਿਖਾਏ ਨੀ

ਪਰ ਅਸੀਂ ਮੁਰਝਾਏ ਨੀ

ਕੱਟ ਗਏ ਭੌਰ ਚੁਬਾਰੇ-

ਵਿਚ ‘ਖਾੜੇ ਦੇ ਪਾਉਂਦਾ ਬੋਲੀਆਂ
ਚੋਬਰ ਸੁਣਦੇ ਸਾਰੇ
ਕਾਲੀ ਚੁੰਨੀ ਵਿਚ ਸੋਂਹਦੇ ਨੇਤਰ
ਚਮਕਣ ਹੋਰ ਸਿਤਾਰੇ
ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ
ਕੱਟਗੇ ਭੌਰ ਚੁਬਾਰੇ

ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਬੱਸ ਦਾ ਟੈਮ ਨਾ ਕੋਈ
ਤੂੰ ਕੀਹਨੂੰ ਉਡੀਕੇਂ ਮੁਟਿਆਰੇ
ਅੱਚਵੀ ਕਰਦੀ ਖੜ ਕੇ ਅੱਡੇ ਤੇ
ਖੂੰਜੇ ਚੱਬਤੇ ਚੁੰਨੀ ਦੇ ਚਾਰੇ
ਐਂਵੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਦੀ ਖੁੰਭ ਠਪਾ ਦੀਂ
ਤੈਂ ਮਾਰੂ ਹਥਿਆਰੇ
ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ
ਕੱਟ ਗਏ ਭੌਰ ਚੁਬਾਰੇ

ਇਹ ਮਸਤ ਮਲੰਗੇ ਕੈਂਠਿਆਂ ਵਾਲੇ
ਨਾ ਹੁਸਨ ਦਾ ਭਰਦੇ ਪਾਣੀ
ਨਖਰੇ ਰਕਾਨਾਂ ਲੱਖ ਕਰਦੀਆਂ
ਇਹਨਾਂ ਟਿੱਚ ਨਾ ਜਾਣੀ
ਸਕੋਡਾ ਟਰੱਕਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਨਾ ਫਸਜੀਂ
ਤੇਰੀ ਉਲਝ ਜਾਊ ਤਾਣੀ
ਦੰਦ ਨਾ ਕੱਢੀਏ ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਲੰਘੀਏ
ਜਦੋਂ ਚੋਬਰ ਕਰਨ ਇਸ਼ਾਰੇ
ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ
ਕੱਟ ਗਏ ਭੌਰ ਚੁਬਾਰੇ

ਸੁਣ ਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀਏ
ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਚਲਦੇ ਗੱਡੇ
ਕਰਕੇ ਪੱਧਰ ਸੌ ਮਣ ਝੋਨਾ
ਦੇਖ ਟਿੱਬਿਆਂ ਵਿੱਚ ਲੱਗੇ ਖੱਡੇ
ਗੇਟ ਲੋਹੇ ਦੇ ਖੁਲੇ ਰਹਿੰਦੇ
ਇਹਨਾਂ ਘਰਾਂ ਦੇ ਵੇਹੜੇ ਵੱਡੇ
ਅੱਖ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਛਤਰੀ ਬਹਿੰਦੇ
ਚੀਨੇ ਅੰਬਰੀਂ ਛੱਡੇ
ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ
ਕੱਟ ਗਏ ਭੌਰ ਚੁਬਾਰੇ

ਮਾੜੀ ਮੋਟੀ ਤਾਂ ਗੌਲਦੇ ਹੈਣੀ
ਕਹਿ ਕੇ “ਚੱਕਰ ਕੋਈ ਨੀ” ਹੱਸ ਦਿੰਦੇ ਨੇ
ਇੱਕ ਡਰਦੇ ਬੱਸ ਬਾਜਾਂ ਵਾਲੇ ਤੋਂ
ਘੜੇ ਤੋਂ ਕੌਲਾ ਚੱਕ ਦਿੰਦਾ ਨੇ
ਗੁੜ ਵਿੱਚ ਸੌਂਫ ਲੈਚੀਆਂ ਪਾਕੇ
ਰੂੜੀ ਥੱਲੇ ਨੱਪ ਦਿੰਦੇ ਨੇ
ਅਚਾਰ ਗੰਢਾ ਨਾਲ ਲਾਹਣ ਦੇ
ਗਿਲਾਸ ਸਟੀਲ ਦਾ ਰੱਖ ਦਿੰਦੇ ਨੇ
ਦੁੱਧ ਘਿਓ ਤੈਨੂੰ ਕਰੇ ਅਲਰਜੀ
ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਮੇਹਦੇ ਭਾਰੇ
ਬਲਦ ਨਗੌਰੀ ਤੇਲ ਸਿੰਗਾਂ ਨੂੰ
ਦੂਰੋਂ ਪੈਂਦੇ ਲਿਸ਼ਕਾਰੇ
ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ
ਕੱਟ ਗਏ ਭੌਰ ਚੁਬਾਰੇ

ਨੈਣੇਵਾਲ ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ ਗੋਰੀਏ
ਜਿਲਾ ਨਵਾਂ ਬਣਿਆ ਬਰਨਾਲਾ
ਮਾਲਵੇ ਦੀ ਨੂੰਹ ਜੇ ਬਣਨਾ
ਦੇਖ ਲਾ ਮਨ ਬਣਾ ਲਾ
ਗਰਮੀ ਚ ਪੱਖੀਆਂ ਝਾਲਰ ਵਾਲੀਆਂ
ਕੰਬਲ ਬੰਬਲਾਂ ਵਾਲੇ ਸਿਆਲਾਂ
ਜਦੋਂ ਲੱਪ ਮੱਖਣ ਦੀ ਪਾਈ ਸਾਗ ਚ
ਦੇਖੀਂ ਆਉਂਦੇ ਨਜਾਰੇ
ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ
ਕੱਟ ਗਏ ਭੌਰ ਚੁਬਾਰੇ

ਰੰਗਲੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਰੰਗ ਫਿੱਕੇ ਪੈ ਗਏ

ਲੈ ਲਿਆ ਫਾਹਾ ਬਚਨੇ ਨੇ ਕਹਿੰਦਾ ਬਹੁਤੀ ਜੀ ਲਈ
ਕੀੜੇਮਾਰ ਦਵਾਈ “ਮੋਨੋ” ਕੈਲੇ ਨੇ ਪੀ ਲਈ
ਪੰਜ ਕਿੱਲੇ ਰੱਖ ਗਹਿਣੇ ਦਾਜ ਲਿਆਂਦਾ ਸੀ ਧੀ ਲਈ
ਸਰਕਾਰ ਸਮੇਂ ਦੀ, ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਕਿਤੇ ਸੁੰਡੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦੀ
ਇਹ ਸਹਿੰਦੇ ਸਹਿੰਦੇ ਕਿੰਨੇ ਝੱਖੜ ਸਹਿ ਗਏ
ਰੰਗਲੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਰੰਗ ਫਿੱਕੇ ਪੈ ਗਏ

ਹਰੀ ਕਰਾਂਤੀ ਦੇ ਹੀਰੋ ਦਾ, ਰੰਗ ਹੋਰ ਹੋ ਗਿਆ
ਨੀਲੀਆਂ ਪੱਗਾਂ ਤੇ ਲਾਲ ਬੱਤੀਆਂ ਦਾ ਹੁਣ ਜੋਰ ਹੋ ਗਿਆ
ਚੌਂਕੀਦਾਰ ਜਿਹੜਾ ਵੀ ਚੁਣੀਏ ਓਹੀ ਚੋਰ ਹੋ ਗਿਆ
ਕਿਤੇ ਡੂੰਘੇ ਪਾਣੀ ਕਿਤੇ ਸੇਮ ਆਈ
ਖੇਤੀ ਸੌਦਾ ਘਾਟੇ ਦਾ ਤਜ਼ਰਬੇਕਾਰ ਕਹਿ ਗਏ
ਰੰਗਲੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ……..

ਤੇਈਏ ਦੇ ਤਾਪ ਵਾਂਗੂੰ ਸੱਪ ਕਰਜੇ ਦਾ ਲੜ ਜਾਂਦਾ
ਸੌਣੀ ਲਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹਾੜੀ ਵੇਲੇ ਚੜ ਜਾਂਦਾ
ਜਦ ਜੀਮੀਂਦਾਰ ਬੁਢਾਪਾ ਪੈਨਸ਼ਨ ਦੀ ਲੈਨ ਚ ਖੜ ਜਾਂਦਾ
ਸਮਝੋ ਸਰਦਾਰੀ ਖੁੱਸ ਗਈ ਜਾਂ ਪੈਲੀ ਵਿਕ ਗਈ
ਜਾਂ ਟਰੈਕਟਰ ਖੜੀਆਂ ਕਿਸ਼ਤਾਂ ਦਾ ਬੈਂਕ ਵਾਲੇ ਲੈ ਗਏ
ਰੰਗਲੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ……

ਭੀੜ ਪਈ ਤੋਂ ਕਈ ਯੋਧੇ ਫਾਹੇ ਵੀ ਚੁੰਮ ਜਾਂਦੇ
ਕਈ ਜੰਮ ਪਲ ਪੜ ਲਿਖ ਏਥੋਂ ਠੰਢੇ ਮੁਲਕੀਂ ਗੁੰਮ ਜਾਂਦੇ
ਨਾਂ ਤਾਂ ਡਾਲਰ ਨਾਲ ਜਾਂਦੇ ਨਾ ਪਾਪ ਤੇ ਪੁੰਨ ਜਾਂਦੇ
ਜਿੰਦ ਲੇਖੇ ਲਾ ਇਸ ਧਰਤੀ ਦੇ ਝੁਟਾ ਆਊ ਸੁਰਗਾਂ ਦਾ
ਝਾੜ ਪਰਨੇ ਨਾਲ ਥੜੇ ਨੂੰ ਬਾਬੇ ਜਦ ਸੱਥ ਚ ਬਹਿ ਗਏ
ਰੰਗਲੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਰੰਗ ਫਿੱਕੇ ਪੈ ਗਏ
ਰੰਗਲੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਰੰਗ ਫਿੱਕੇ ਪੈ ਗਏ

ਅੱਜ ਮੇਰਾ ਇਸ਼ਕ ਜਵਾਨ ਹੋ ਗਿਆ

ਝਾਕਾ ਝਾਕੀ ਨੈਣਾਂ ਦੀ ਸਲਾਮੀ ਬਣ ਗਈ
ਸਹਿਮੇ ਝਿਜਕਦੇ ਸਾਡੀ ਪਹਿਲੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਹੋਈ
ਫਿਰ ਲੱਗਿਆ ਪਤਾ ਨੀ ਹੁਣ ਕਦੋਂ ਮੇਲ ਹੋਣਗੇ
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਮੁਲਾਕਾਤਾਂ ਦਾ ਰੁਝਾਨ ਹੋ ਗਿਆ
ਹਰ ਵੇਲੇ ਹੁਣ ਹੌਂਸਲਾ ਖਿਆਲ ਉਹਦਾ ਦੇਵੇ
ਹਾਂ ਅੱਜ ਮੇਰਾ ਇਸ਼ਕ ਜਵਾਨ ਹੋ ਗਿਆ

 

ਤੂੰ ਏਂ ਫੱਕਰ ਫਕੀਰਾ ਨਾ ਕੋਈ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ
ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਲੱਜ ਪੈਣੀ ਰੱਖਣੀ
ਤੱਤਾ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਂ ਲੋਹਾ ਆਪੇ ਮਾਰ ਦੂੰ ਹਥੌੜਾ
ਵਿਛੋੜੇ ਵਾਲੀ ਵਿਉਹ ਤਦ ਤੱਕ ਪੈਣੀ ਚੱਖਣੀ
ਸਾਲ ਬਾਦ ਜੱਟੀ ਨੇ ਐਲਾਨ ਕਰਤਾ

ਉਹ ਹੈ ਨੈਣੇਵਾਲੀਆ ਜੋ ਮੇਰੇ ਲਈ ਜਹਾਨ ਹੋ ਗਿਆ

ਉਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਵੀ ਅੱਜ ਪੰਜ ਵृਰੇ ਹੋ ਚੱਲੇ

ਹਾਂ ਅੱਜ ਮੇਰਾ ਇਸ਼ਕ ਜਵਾਨ ਹੋ ਗਿਆ