ਪੋਹ ਦੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਕੱਟਦੇ ਨਾ
ਢਿੱਲੇ ਮੰਜੇ ਚੂਲਾਂ ਦੇ
ਕੱਚੀ ਉਮਰ ਉਲਾਂਭੇ ਆਉਂਦੇ ਨੇ
ਮੂੰਹ ਤਿੱਖੇ ਜੰਮਦੀਆਂ ਸੂਲਾਂ ਦੇ
ੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱ
ਜਾਂ ਇਸ਼ਕੇ ਵਿੱਚ ਗੋਤੇ ਲਾਵੇ
ਗੁृੜਤੀ ਝਨਾ ਦੇ ਪਾਣੀ ਦੀ
ਜਾਂ ਵੈਲੀ ਬਣਕੇ ਵੈਰ ਕਮਾਵੇ
ਅੰਨੀ ਉਮਰ ਜਵਾਨੀ ਦੀ
ੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱ
ਸੱਤ ਬੂਰੀਆਂ ਚੋਣ ਵਾਲੀਏ
ਪਾ ਕਿੱਕਲੀ ਪੱਬਾਂ ਤੇ ਘੁੰਮ ਕੇ
ਮਾਰ ਹੁਲਾਰਾ ਇਓਂ ਪੀਂਘ ਨੂੰ
ਉੱਡੀ ਆ ਪਿੱਪਲ ਦੇ ਪੱਤ ਚੁੰਮ ਕੇ
ੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱ
ਖੈਰਾਂ ਪਾਉਂਦੀ ਬੁੱृਲ ਜੇ ਟੁੱਕਦੀ ਨਾ
ਨਾ ਕਿੱਤਾ ਜੋਗ ਬਦਨਾਮ ਹੁੰਦਾ
ਜਾ ਟਿੱਬੇ ਅਲਖ ਜਗਾਉਂਦੇ ਨਾ
ਟਿੱਲਾ ਪਿੰਡ ਵਿਚਕਾਰ ਸ਼ਰੇਆਮ ਹੁੰਦਾ
ੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱੱ
ਨਾਂਹ ਵਿੱਚ ਹਿੱਲ ਗਿਆ ਵਾਕਫ ਹੱਥ
ਚੀਚੀ ਵਿੱਚ ਛੱਲਾ ਹੋਰ ਲੱਗਦਾ
ਅੱਜ ਫੇਰ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਹੁਸਨਾਂ ਤੇ
ਨਹੀਂ ਚੱਲਿਆ ਉੱਕਾ ਹੀ ਜੋਰ ਲੱਗਦਾ
ਕੁਝ ਸਤਰਾਂ

The URI to TrackBack this entry is: https://premjeetnainewalia.wordpress.com/2009/04/06/%e0%a8%95%e0%a9%81%e0%a8%9d-%e0%a8%b8%e0%a8%a4%e0%a8%b0%e0%a8%be%e0%a8%82/trackback/
very good