ਕਈ ਅਖਬਾਰਾਂ, ਰਸਾਲਿਆਂ, ਕਹਾਣੀਆਂ, ਨਾਵਲਾਂ ਚ ਪृੜਿਆ
ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੋਚ ਪਿਛਾਂਹ ਖਿੱਚੂ ਹੈ
ਇਹ ਤਰੱਕੀ ਦੀ ਰਾਹ ਨੀ ਸੋਚਦੇ, ਪੱਛੜੇ ਹੋਏ, ਤੰਗਦਿਲ ਆਦਿ…
ਕੋਈ ਪੁੱਛਣ ਵਾਲਾ ਹੋਵੇ ਕਿ ਰਤਨ ਟਾਟੇ ਜਾਂ ਅੰਬਾਨੀ ਵਰਗਾ
ਜੇ ਕੋਈ ਬਨੂੜ ਜਾਂ ਜ਼ੀਰਕਪੁਰ ਵਿਖੇ ਕਈ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਏਕੜ ਮੰਗੂ
ਕੌਣ ਦੇ ਦੂ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੱਖੂ ਦਾਣੇ..
ਏਥੇ ਬਠਿੰਡੇ ਮਾਨਸੇ ਵਰਗੇ ਰੇਤਲੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਚ ਹੀ ਵਾਹਣ
ਦੀ ਵੱਟ ਗਿੱਠ ਏਧਰ ਓਧਰ ਹੋ ਜੇ, ਜੱਟ ਬੰਦੇਖਾਣੀਆਂ (ਬਾਰਾਂ ਬੋਰ)
ਖੋृਲ ਦਿੰਦੇ ਆ, ਭਾਲਦੇ ਆ ਜਮੀਨਾਂ , ਵੱਡੇ ਸਨਅਤਕਾਰ..
ਬਈ ਸਾਨੂੰ ਕੀ ਫਾਇਦਾ, ਬੇਸ਼ੱਕ ਇੱਕ ਲੱਖ ਆਲੀ ਨੈਨੋ ਹੋਵੇ
ਚਾਹੇ ਪੈਂਤੀ ਲੱਖ ਆਲੀ ਮਰਸਡੀ, ਬਿਆਲੀ ਕਿੱਲਿਆਂ ਵਾਲੇ
ਸੂਬੇਦਾਰਾਂ ਦੇ ਰਣਜੀਤ ਨੇ ਜਾਂ ਫਿਰ ਪੰਜ ਕਿੱਲਿਆਂ ਆਲੇ
ਸਿਆਣੇ ਕਿ ਮਿੱਠੂ ਨੇ, ਜੇ ਮੰਡੀ ਦਾਣੇ ਸਿਟਣੇ ਆਂ ਤਾਂ’
ਟਰਾਲੀ ਚ ਈ ਸਿੱਟੂ ਨਾ ਕਿ ਨੈਨੋ ਜਾਂ ਮਰਸਡੀ ਚ,
ਤੇ ਜੇ ਪਸ਼ੂ ਢਾਂਡੇ ਵਾਸਤੇ ਕੱਖ ਪੱਠਾ ਲਿਓਣਾ, ਨਗੌਰੀ ਪਿੱਛੇ
ਗੱਡਾ ਜੋੜਨ ਗੇ ਨਾ ਕਿ ਨੈਨੋ, ਤੇ ਜੇ ਹੱਦ ਸਾਲ ਛਿਮਾਹੀਂ
ਸਹੁਰੇ ਵਿਆਹ ਸਾਹੇ ਜਾਣਾਂ ਤਾਂ ਦੋਵੇਂ ਰਣਜੀਤ ਤੇ ਮਿੱਠੂ,
ਸਕੂਲ ਵਾਲੇ ਬੋਹੜ ਥੱਲੇ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਖृੜ
ਮਿੰਨੀ ਉਡੀਕਣ ਗੇ…ਬਈ ਸਾਨੂੰ ਕਿ ਫਾਇਦਾ ਇਹਨਾਂ ਪਰੋਜੈਕਟਾਂ
ਪਰੂਜੂਕਟਾਂ ਦਾ…
ਫਰੇ ਅਖੇ ਪੰਜਾਬੀ ਪਿਛਾਂਹ ਖਿੱਚੂ ਆ..
ਜਾਂ ਆਂਏਂ ਕਰੋ-
ਸਾਰੇ ਸਨਅਤਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਖृੜਾ ਕਰੋ
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਜੱਟ ਜਮੀਂਦਾਰਾ ਨੂੰ
ਫੇਰ ਦੇਖਦੇ ਆਂ ਇੱਕ ਸਾਲ ਸਿਰਫ ਅਾृੜਤੀਏ
ਤੋਂ ਗੁੜ ਚਾਹ ਖੰਡ ਨੂਣ ਤੇਲ ਦੇ ਖਰਚੇ ਚ
ਪੂਰੇ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਢਿੱਡ ਕਿਹੜਾ ਪਾਸਾ ਭਰਦਾ…
ਚੰਮ ਝੋਨੇ ਲਾਉਨਾ ਪੈਂਦਾ ਬਾਈ ਜੀ
ਤੇ ਮੁृੜਕੇ ਨਾਲ ਹਾृੜੀ ਰਮਾਉਣੀ ਪੈਂਦੀ ਆ..
ਐਂਵੇ ਈ ਨੀ ਦੁਨੀਆਂ ਚ ਗੱਲਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ…….
ਲੱਖ ਵਾਰ ਵਸਣ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਤਰੱਕੀ ਤੇ ਲਿਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸਨਅਤਕਾਰ
ਸਵਾ ਲੱਖ ਵਸੇ ਮੇਰਾ ਪੰਜਾਬ,
ਸਵਾ ਲੱਖ ਵਸਣ ਪੰਜਾਬੀ.
ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕਾ ਖਾਲਸਾ
ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫਤਿਹ.
ਜੋ ਬੋਲੇ ……………..
ਸੋ ਨਿਹਾਲ……………
ਸਤਿ ਸ਼ਰੀ ਅਕਾਲ.
ਲਿਖਤੁਮ- ਪਰੇਮਜੀਤ ਸਿੰਘ
ਪਿੰਡ ਤੇ ਡਾਕਖਾਨਾ- ਨੈਣੇਵਾਲ
ਜਿृਲਾ ਤੇ ਤਹਿਸੀਲ- ਬਰਨਾਲਾ
ਥਾਣਾ- ਭਦੌੜ
ਵਾਇਆ ਬਲਾਕ- ਸ਼ਹਿਣਾ.
22 ji.kiya bat aa……sira e krta…… impressive yr