ਗਿੱਲੀ ਖ਼ਲ ਤੂੜੀ ਵਿੱਚ ਮਲ
ਸੰृਨੀ ਗਈ ਰਲ
ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਮਿੱਕ ਹੋ ਗਈਆਂ
ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਵਿੱਚ ‘ਉਹ’ ਰਲ ਗਈ….
ਕਿੱਲੇ ਤੇ ਸੱਜਰ ਲੱਗੇ ਨਾ ਨਜ਼ਰ
ਕੱਟੀ ਇੱਕ ਮਗਰ…
ਸੌਦੇ ਹੁੰਦੇ ਨਾ ਹਕੀਕੀ ਇਸ਼ਕੀਂ
ਉੰਝ ਮੰਡੀ ਡੰਗਰਾਂ ਧਨੌਲੇ ਲੱਗਦੀ..
ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਮਿੱਕ ਹੋ ਗਈਆਂ
ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਵਿੱਚ ‘ਉਹ’ ਰਲ ਗਈ….
ਧੀ ਪੁੱਤ ਸਾਊ ਪਿਉ ਕਮਾਊ
ਨਾ ਗੱਲ ਲੁਕਾਊ
ਵਿਚੋਲਾ ਇੱਜ਼ਤਦਾਰ ਹੁੰਦਾ
ਗੱਲ ਕਰੇ ਜੋ ਦੋਹਾਂ ਵੱਲ ਦੀ
ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਮਿੱਕ ਹੋ ਗਈਆਂ
ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਵਿੱਚ ‘ਉਹ’ ਰਲ ਗਈ…
ਗੋਹਾ ਗਿੱਲਾ ਬਾਲਣ ਸਿृਲਾ
ਸਾਧ ਦਾ ਟਿੱਲਾ
ਧੂੰਆਂ ਚृੜੇ ਅਸਮਾਨਾਂ ਨੂੰ
ਜਿੰਦ ਜੈਲਦਾਰਾਂ ਦੇ ਤੰਦੂਰ ਵਾਂਗੂੰ ਬਲਦੀ
ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਮਿੱਕ ਹੋ ਗਈਆਂ
ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਵਿੱਚ ‘ਉਹ’ ਰਲ ਗਈ….
ਲੋਕ ਤੱਥ-
The URI to TrackBack this entry is: https://premjeetnainewalia.wordpress.com/2008/11/21/%e0%a8%b2%e0%a9%8b%e0%a8%95-%e0%a8%a4%e0%a9%b1%e0%a8%a5/trackback/
ਬੋਹੜ ਦੀ ਛਾਂਵੇਂ.... 
ਟਿੱਪਣੀ ਕਰੋ ਜਾਂ ਕੁਝ ਪੁੱਛੋ